[sta_anchor id = "up"] I [/ sta_anchor] Medi | هخامنشیان | I Parti (یا ارساسیدی) | ساسانیان | ISasanides | طاهریان | یاقوت کبود | من Buyidi | زیاردها | غزنویان | خوارزمشاه | Il-kanids | تیموریان | صفویان | افشاریدها | زند | قاجار | پهلوی | انقلاب اسلامی ایران |
تاریخ کوتاه ایران (نگاه کوتاه)
هنگامی که ما در مورد تاریخ ایران صحبت می کنیم، یک سوال مطرح می شود که باید برای تعریف چارچوب نظرسنجی روشن تر توضیح داد: ما قصد داریم در مورد مسیر زمانی جمعیت هایی که از دوران تمدن تا امروز، در مرزهای کنونی ایران زندگی می کنند صحبت کنیم، یا، بله می خواهد ضعف های کسانی را که به نوعی خود را ایرانی می دانند و در یک محدوده تاریخی-جغرافیایی که شامل مناطق ایران امروز و سرزمین هایی است که در مرزهای ایران باستان قرار دارد، زندگی می کند. برخی از محققان شروع تاریخ ایران را با ورود مردم آریایی در فلات ایران ترکیب می کنند، نام ایران از این جمعیت ها حاصل می شود. با این حال، این بدان معنا نیست که در زمان های قدیم چنین سرزمینی وسیع بود یا بدون نشانه هایی از تمدن های دیگر. پیش از ورود جمعیت های آریایی در فلات ایران، بسیاری از تمدن های باستانی دیگر متولد شده و ناپدید شده اند، اما میراثی که بعضی از آنها در این منطقه باقی مانده اند، امروزه میوه های خود را به شکل های رنگی می کوبند. به عنوان مثال از چنین تمدن هایی می توان به موارد زیر اشاره کرد: سحر سوژه (در سیستان)، تمدن ایلامی (شمال منطقه خوزستان)، تمدن های حوضه رودخانه حلی رود در نزدیکی شهر جیرفت (در منطقه کرمان)، تمدن شهری از دود باستانی سیالک (در نزدیکی شهر کاشان)، تمدن اورارتو (در آذربایجان)، گیهین تپه (در منطقه نعوندی)، تمدن ماننی در کردستان و در آذربایجان، تمدن کاشان در لرستان.
نظر فعلی در میان متخصصان ورود افراد در فلات ایران را افرادی است که خود را آریایی می نامیدند - اصطلاح "آریایی" در زبان آنها در پایان هزاره دوم قبل از میلاد به معنای "نجیب" یا "ارباب" بود ، اما در در این تاریخ نظرات بسیار متنوعی وجود دارد.
بنابراین ، مردم ایران دارای فرهنگ و تمدن ملی هستند که طی هزاره ها شکل گرفته و در دوره اسلامی به اوج شکوفایی خود رسیده است. ردپای فرهنگ و تمدن از این دست را می توان به اشکال مختلف مشاهده کرد ، به عنوان مثال ، در مثبت نگری ، تازگی ها و نبوغ دینی این ملت. به حدی که از دیدگاه مذهبی و فرهنگی ، ایران صندوق عقب و گنجینه اخلاقی خود را به شرق و غرب اهدا کرده است ، از زرتشت آکادمی افلاطون تا آیین مرموز میترا و ، به همین ترتیب ، این نقش مهمی در شیوع عرفان و مانویت داشت ، برخی از ایده های آن را نیز می توان در آیین بودا یافت. سرانجام ، میراث عظیم تمدن باستانی که از اهمیت حیاتی بسیاری از کشورهای آسیا و سایر نقاط جهان برخوردار بوده است ، وظیفه ایران اسلامی را به عهده دارد و آن را شایسته ستایش می داند.
از لحاظ تاریخی، تاریخ ایران را می توان به فازهای مختلف تقسیم کرد، در برخی موارد این بخش دارای عناصر مشترک با سایر فرهنگ ها و تمدن های جهان است، در حالی که زمان هایی وجود دارد که از ویژگی های خاصی برخوردار باشد، به عبارت دیگر ، می تواند به عنوان "دوره های بیشتر ایرانی" تعریف شود. بخش تقسیم بندی مشترک فرهنگ های دیگر جهان شامل مراحل زیر است: پالئولیت، Epipaleolithic، نوسنگی، سه دوره برنز، دوره انقلاب شهری، دوره "پروتو-دین"، دوره آهن و زمانی که اولین دولت های جدید و ساختارهای دولتی شروع به شکل گیری کردند، با مرزهای دقیق تر سیاسی.
نخستین چنین حکومتی در سرزمین ایران در زمان ایلامیان شکل گرفت و نه در زمان مدائه یا هخامنشیان، و بعدها تحت سلطه مد ها، مرحله جدیدی با دارایی های مدرن تر دولت آغاز شد. سلسله های عمده ای که در ایران دنبال می شوند عبارتند از:
آنها رسما نخستین دولت خودمختار را در ایران تاسیس کردند و اعتقاد بر این است که تشکیل پادشاهی آنها به قرون 9 و 8 قبل از میلاد می رسد. در ابتدا، مد ها چوپان و کشاورزان بودند و سپس Dayakku (خدا در یونانی) به صحنه آمد، قدرت را گرفت، قبایل مختلف را متحد کرد، و بعد از آن، حکومت مد ها به ابعاد امپریالیستی تبدیل شد.
هخامنشیان
کوروش دوم، بزرگترین بنیانگذار این سلسله بود که در حدود 220 سال حکومت می کرد. ایرانیانی که به فلات ایران مهاجرت کردند، بخشی از گروه هند-ایرانی بودند، به این معنی شاخه ای از خانواده بزرگ قوم و زبانی که قدمت آن به دوران پروتئین-اندرو-آریایی بود. حتی پارس ها به قبایل مختلف تقسیم شده اند که تحت رهبری Achemene دوباره متحد شدند. امپراتوران هخامنشی از ایمان زرتشتی بودند، اما هیچگاه اعتقاد مذهبی خود را بر هیچکس تحمیل نکردند. فارسی با نوشتن نامه های نویسی، متشکل از علائم 42 نوشتند. امپراتوری آنها یکی از قدرتمند ترین در تمام تاریخ جهان است.
احزاب (یا Arsacidi)
آنها برای حدود 475 سال حکمرانی کردند. اولین پایتخت آنها پلیس هکتون بود که همچنین به نام سد دروازه شناخته می شد، سپس به مقر فرمانده نقل مکان کرد و به شهرهای تتیفون و ری نقل مکان کرد. قطعات نیز Arsacids نامیده می شوند، از نام Arshak که اجداد آنها بود. سلسله آرشید در طول حیاتش مجبور شد با قبایل عشایری مرزهای شرقی و امپراتوری روم روبرو شود.
ساسانیان
آنها برای 428 سال حکومت می کردند و سن آنها به عنوان قله ای از تمدن ایرانی در دنیای باستانی محسوب می شود. در دوره ساسانی، برنامه ریزی شهری، هنر، گسترش پل ها و ساختمان های دیگر، و همچنین گسترش تجارت داخلی و خارجی، به بالاترین نقطه رشد خود رسید. از جمله جشن های مهم دوره ساسانی عبارتند از: جشن نوروز (سال نو ایرانی)؛ جشنواره مهرگان که هر ساله در روز 16 ماه مهر از تقویم فارسی اتفاق می افتد و یادآور پیروزی فریدون قهرمان بر دیو زهخ است. و جشن ساده که جشن کشف آتش است و پس از گذشت صد روز از آغاز زمستان، جشن گرفته می شود.
با ظهور اسلام و پس از این اعتقاد جدید، تقریبا تمام ایرانیان، با وجود مقاومت ضعیف در برخی از نقاط کشور، پیام اخوان المسلمین و برابری دین مسلمان جای دین زرتشت را گرفتند که به شدت سلسله مراتبی است. پس از اسلامگرایی فلات ایران، در حدود دو قرن، هیچ کشوری درگیر در جنگهای قبیله ای یا مذهبی نبود، زیرا حکامان محلی به قدرت مرکزی خلیفه وابسته بودند؛ تا زمانی که سلسله طاهری در منطقه خراسان ظاهر شد و دولت محلی را به تصرف درآورد.
طاهری ها
طاهر زول یامانین بنیانگذار سلسله بود و با شکست دادن ارتش علی عدن ماهان موفق به تسخیر بغداد شد و حمایت خود را برای به دست آوردن خلیفه المامون به قدرت رساند. علیرغم این واقعیت که سلسله طاهری ها یک دولت قوی ایجاد نکردند، پس از گذشت دو صد سال از آن ایران ایران را از نفوذ عرب آزاد کرد، و به نوعی باعث ظهور سلسله های دیگر ایران شد.
زعفران
این سلسله بخشی از شرق ایران را برای سالهای 32 حکومت کرد و بنیانگذار آن یعقوب لیس صفر بود. پس از پیروزی امام علی (علیه السلام) از خاریجیت، بعضی از آنها به سیستان فرار کردند و چندین دولت محلی را ایجاد کردند. در میان آنها، صالح بن نصر قدرت و شهرت داشت، در میان صفوف ارتش او یعقوب بود.
Buyids
در ابتدا برادران توسیدی علی، حسن و احمد، ماهیگیر بودند، سپس بسیار بلندپروازانه شدند و حرفه پدر را کنار گذاشتند و به مقام افسران ارتش مکن ککی رسیدند. در حالی که او توسط ماردویچ شکست خورد، برادران بیدیی در صفوف ارتش ماردوویز قرار گرفتند که علی کریمی را برای حکومت کرج، نام شهر که نزدیک نعوندی در منطقه همدان بود، انتخاب کرد، تا با آن شهر امروز با حمایت بعضی از رهبران نظامی ارتش مروادیوز، علی عبدالله شهر اصفهان را گرفت و ارتش خلفای بغداد را بهتر از خود به ارمغان آورد و به سلسله بیتی پیوست. از زمان این سلسله، شیعه در ابعاد رسمی ایران حضور داشت.
زیارایی ها
سلسله زایید یکی از بخش هایی از منطقه طبرستان را تبدیل کرد. ناصر کبیر کسی بود که با توجه به استحکام این ناحیه، پس از مرگ وی پیروانش با افسر شیرتیه متحد شد و تبرستان را فتح کرد. اما افسار با مسلمانان رفتار نیک انجام نیافت، مارتویچ از این واقعیت استفاده کرد و همدردی مردم محلی را به خود جلب کرد و سلسله زایید را تأسیس کرد.
غزنویان
این سلسله در شهر غزن تأسیس شد، که توسط استحکام بنده ای به نام آلاباتین ایجاد شد. غزنویان از تبار ترکیه بودند و از آنجا که اولین پاسداران حاکم شهر بودند، با این نام معروف شدند. قله قدرت آنها با حکومت سلطان محمود غزنویید هماهنگ است. برای تقریبا 231 سال، سلسله غزنویان در سرزمین های وسیع فلات ایران حاکم بود.
من خرم شاه
در حدود سالهای 138 در دوران سلجوقی، سلطنت خوارزم شاه نیز بر بخش هایی از ایران حکمرانی کرد. Anushtakin Gharce یکی از بندگان در دادگاه ملک سلطان سلجوقی بود که از او حکومت منطقه خوارزم دریافت کرد و به همین علت این سلسله نام رسمی شاهنامه را گرفت. در طول حکومت قبطی ad-din محمد، معروف به اللاعادین، مغولان به فلات ایران حمله کردند. علیرغم مقاومت شدیدی که سلطان جلالالدین منکرنی، فرزند قبط عبدالملک، به راه افتاد، در جنگ به قتل رسید و سلسله آنها از بین رفت.
ایل کانیدی
بعد از پایان سلسله خرمشاه، سرزمین های آسیای مرکزی همراه با منطقه خراسان و دیگر مناطق ایران وارد منطقه مغول شد. ضربات اقتصادی، فرهنگی و سیاسی که چنگیز خان به ایران تحمیل کرد، هیچ فرصتی برای تولد سایر دولت های محلی نداشت. به همین دلیل بود که مغولان یکی از رهبران ارتش خود را برای حکومت بر سرزمین خوارزمشاه انتخاب کردند. سلسله il-khanide برای تقریبا 200 سال حکمرانی کرد.
Timurids
تامرلن بنیانگذار سلسله ای بود که وی نامش را پس از پیوستن دولتش به آسیای مرکزی، توجه خود را به ایران متعهد کرد و قصد داشت تا امپراتوری شبیه به چنگیزخان را ایجاد کند. تامرلین و ارتش او برای پانزده سال با هم مبارزه کردند و توانستند قلمروهای مختلف فلات ایران را تسخیر کنند. Timurids برای 104 سال حکومت می کرد.
صفویان
شاه اسماعیل من صفوی، بومی شهر اردبیل، بنیانگذار سلسله ای بود که ایران را تقریبا در 239 سال حکمرانی کرد. در زمان صفویان، ایران در طول دوره پس از ظهور اسلام، رشد سیاسی اقتصادی داشته است و هر لحظه ای در میان قدرتهای زمان به وجود آمده است.
افشارییدی
نادر شاه بنیانگذار این سلسله بود. او از قبیله افشار آمد که توسط شاه اسماعیل I از آذربایجان به خراسان بازمی گردید. اکثر مورخان سن 60 را به قانون افشاری تعلق دارند.
زدن
سلسله زندی، که توسط کریم خان زدن تأسیس شد، یک دولت منشاء فارسی بود. پس از قتل نادر شاه، ایران به یک دوره بحران و ناآرامی افتاد و کریم خان برخی از شورش های مخالفان خود را سرکوب کرد و در شهر شیراز قدرت را به دست گرفت. این سلسله در مناطق خاصی از کشور برای 46 سال حکومت می کند.
قاجار
آنها در سال 130 در ایران سلطنت می کردند و بنیانگذار این سلسله آقام محمد خان قاجار بود که خود را در تهران تثبیت کرد. دوره این خانه منشاء Turcoman با یک مرحله ای که در آن پیشرفت در زمینه های علمی، اقتصادی و اجتماعی در سراسر جهان ساخته شد، همزمان بود، اما دولت ایران یکی از ضعیف ترین بود. اگر چه این کشور ظاهرا مستقل بود، در واقع، مدیران واقعی کنسول ها بودند، حتی سفیران قدرت های مختلف خارجی، به ویژه روسیه و انگلیس. حاکم فتحعلی شاه مجبور شد، در یک زمان و بدون جنگ، 18 شهرهای ایران را به تزار روسیه تبدیل کند. در آن زمان تمام پیشرفت و پیشرفت به طور ناگهانی در ایران متوقف شد. آخرین پادشاه این سلسله، احمد شاه بود که در کودکی در سنین کودکی ترور شد.
پهلوی
آنها در سال 54 در ایران سلطنت کردند. رضا شاه بنیانگذار این سلسله بود، او در سال 1924 خود در تهران و در سال 16 سلطنت کرد. سپس تاج از پدر به پسرش منتقل شد و در نهایت در سال 1979 به لطف انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی پادشاهی پهلوی سرنگون شد.
انقلاب اسلامی ایران
در روز 11 روز فوریه، بیداری اسلامی مردم ایران با رهبری امام خمینی به اوج خود رسید: دوران پادشاهی ارثی به پایان رسید و دولت جمهوری اسلامی تاسیس شد. احیای اسلامی در ایران در سال 1962 با اعتراض شدید امام خمینی و دیگر روشنفکران مذهبی در برابر لایحه ای که قصد اصلاح حکومت محلی را داشت و در برابر همه چیزهایی که محمد رضا شاه انقلاب را در نظر گرفت، آغاز شد. سفید "پادشاه و ملت است. مارس 22 از 1963 یک مأموریت به منظور جشن شهادت امام جعفر صادق در مکتب الهی (فیزیجه) شهر قم برگزار شد، جایی که گروهی که در پرداخت سودوک، پلیس مخفی رژیم پهلوی، حمله کردند ساختمان و خون ریخته. این قسمت باعث شد که روحانیت و مردم بیشتر مشخص شود و آیت الله خمینی سخنرانی تاریخی و خاطرهانگیزی را برگزار کرد. به دلیل تجدید نظر وی، آیت الله خمینی در شب 05 ژوئن 1963 توسط کارگزاران Savak دستگیر شد و به تهران منتقل شد. با پخش این خبر، تظاهرات گسترده ای در اعتراضات در شهرهای مختلف کشور وجود داشت، در حالی که رژیم پهلوی دستور داد تا این قیام های مردمی را سرکوب کنند. در شورش تاریخی 05 ژوئن 1963، تاریخی که لحظه ای تعیین کننده در آغاز احیای اسلام در ایران است، هزاران نفر در بسیاری از شهرهای کشور کشته و زخمی شدند. 26 اکتبر 1964، در مسجد جامع قم، امام خمینی سخنان دیگری را که علامت نامشهود را ترک کرد و سرنوشت برگشت ناپذیری را اعلام کرد: او با لایحه ای که مایل بود امتیازات مشاوران آمریکایی در ایران را تأیید کند، و او معتقد بود که این امر می تواند منجر به برده داری ایرانیان شود، مضر برای استقلال کشور و بی رحمی ناشی از رژیم پهلوی. در نوامبر 4 1964، واکنش تاج و تخت برای ارسال آیت الله خمینی به تبعید، ابتدا در ترکیه و سپس در شهر نجف در عراق بود. با این حال، مبارزه و قیام های مردمی ادامه یافت. امام خمینی (5 October 1978) به فرانسه نقل مکان کرد، از آنجا که حمایت اساسی خود را از انقلاب اسلامی به دست آورد. خانه اش در روستای کوچک Neauphle le Chateau در نزدیکی پاریس مرکز مطبوعات جهان شد. در ماه نوامبر، سطح مبارزات به میزانی رسید که اعتصابات بسیاری از سوی کارگران شرکت نفت، پست و تلگراف، بانک ملی، اداره آب، رادیو و تلویزیون و دیگران وجود داشت. سرانجام ، پس از 15 سال تبعید ، در 01 فوریه 1979 ، امام خمینی (ره) به میهن بازگشت و با راهنمای خود در 11 فوریه 1979 ، پس از سالها مبارزه ، مقاومت ، فداکاری و مقاومت ، انقلاب اسلامی به برکت حمایت از مردم.
