زمینه جغرافیایی

منطقه قزوین واقع در شمال غربی ایران واقع شده و از لحاظ جغرافیایی یک پل متصل به پایتخت را به مناطق شمالی و غربی کشور نشان می دهد. در طول پنجاه سال گذشته این منطقه تبدیل به یک مرکز توسعه مهم برای ملت شده است. پایتخت این منطقه شهر قزوین است و شهرهای اصلی دیگر عبارتند از: ابیک، بوین زهرا و تاکستان.

اقلیم

آب و هوای منطقه قزوین در بخش شمالی سرد است، در حالی که در مناطق جنوبی معتدل است. در سرزمین های شمالی فصل زمستانی سرد با بارش برف سنگین و فصل تابستان معتدل وجود دارد، در حالی که دشت های جنوبی زمستان نسبتا سرد و تابستان گرم است.

تاریخ و فرهنگ

تاریخچه منطقه قزوین با دوره مادها پیوند خورده است ، اما کاوش های انجام شده در دشت های این منطقه نشان می دهد که در بین قدیمی ترین آثار واقع در سایت تپه زاغه ، در نزدیکی روستای سقز آباد ، آثار باستانی متعلق به هزاره هفتم یافت شده است. قبل از مسیح در زمان های قدیم قلمرو کاسپین از قبل مرفه و متراکم سکونت داشت ، با این وجود در دوره ساسانیان این منطقه حتی رونق بیشتری پیدا کرد و به لطف بنیانگذاری شهر شارپاپوری که به نام شاد شاپور نیز نامیده می شود ، ویژگی های خاص خود را به دست آورد. این خصوصیات زیست محیطی تضمین کرده است که این منطقه از سربازان و رزمندگان استقبال کرده و قلعه ها ، برجها ، محورها و استحکامات را به دست آورد. در دوره اسلامی ، یعنی از سال 24 هگری قمری به بعد ، منطقه قزوین پیشرفت تندی داشت و برای مدت کوتاهی "درب بهشت" نامیده می شد. شهر قزوین پایتخت هنر خوشنویسی ایران بوده و به اعتباری خوشنویسان بزرگ آن در گذشته ، همچنان یکی از مراکز مهم خوشنویسی در کشور و حتی جهان به حساب می آید.

سوغات و صنایع دستی

صنایع دستی و هدایای ویژه این منطقه عبارتند از: انواع جعبه های آینه ای، پارچه های سنتی، دوزی، دمپایی های سنتی دست دوزی، فرش، قالیچه، ججیم، صفحات سرامیکی، نقاشی و خوشنویسی در مواد مختلف و دسر باقلاوا سنتی.

آشپزی محلی

در میان غذاهای سنتی منطقه قزوین می توان به موارد ذیل اشاره کرد: قیمه ناصر، شیرین پولو و کوکای شیرین، دیمج، عاشق دوغ، عسانه دندان کشی، یاتیمچی، مش فیض و اسکین.