زمینه جغرافیایی

منطقه یلم در جنوب غربی ایران واقع شده است. پایتخت شهر ایلاام است و سایر مراکز مهم ساکنان عبارتند از: عبدالن، ایوان، دره شهر، دهلران و مهران. امكانات عمده در منطقه كوه كبير كوه و دينار كوه مي باشد.

اقلیم

زمینه جغرافیایی منطقه یلم، آب و هوا را تعیین می کند که به طور کلی در میان داغترین مناطق کشور محسوب می شود، اما با توجه به حضور کوه های کبیر کوه و دینار کوه، اختلاف دما و باران بین بخش شمالی و جنوب غربی یک عظیم است. بنابراین، از دیدگاه اقلیم، این منطقه دارای سه بخش است: مناطق کوهستانی شمال و شمال شرقی نسبتا سرد با فصل زمستان نسبتا سرد هستند، مناطق مسطح به سمت غرب و جنوب غربی گرم هستند، در حالی که کمربند متوسط یک آب و هوای خفیف و معتدل.

تاریخ و فرهنگ

مطالعات باستان شناسی نشان می دهد که در حدود 4000 سال قبل از مسیحیت، جمعیت Gutei در این منطقه زندگی می کردند. بعدها، این کاسیتی بود که از قفقاز آمد و به این سرزمین مهاجرت کرد. کشف مصنوعات برنزی در لرستان، ایلام و تالش، منجر به همپوشانی تمدن های این دو جمعیت باستانی شده است. سرزمین هایی که امروز نام ایلام نامیده می شود، بر اساس بسیاری از اسناد تاریخی و یافته های باستان شناسی، بخشی از حوزه های ایلام باستان است. در کتیبه های بابلی، منطقه باستانی ایلام "آلامتو" یا "آلام" نامیده می شود که به معنای "کوه" یا "کشوری است که در آن خورشید بالا می رود". در طول دوره هخامنشی، ساکنان محدوده کوه زاگرس بخشی جدایی ناپذیر از امپراطوری فارسی بودند. حضور بسیاری از یافته های باستان شناسی از دوران ساسانی در مناطق ایلام و لرستان نشان می دهد که داشتن این سرزمین در دوره مورد نظر اهمیت اساسی دارد.

سوغات و صنایع دستی

منطقه ایلام منطقه ای است که توسط مردم عشایری ساکن شده است و کالی های گلدوزی آنها در سراسر کشور مشهور است. از جمله مشهورترین محصولات صنایع دستی می توان به موارد زیر اشاره کرد: فرش پشم نرم، ابریشم، گلدان های گلدوزی، ججیم، احساس، فرنجی، قاتر و اقلام چوبی. منطقه ایامام مانند سایر نقاط ایران، دسرها و غذاهای محلی را برای اهدای جوایز ارائه می دهد: تروبنتینا (آدامس درخت تیربینت)، دسر باجی بساک، دسر عسگری، کولجی شیرین و روغن حیوانی معروف به روغن کرمانشاهی است.

آشپزی محلی

غذاهای محلی این منطقه عبارتند از: برنج و گوشت، عدس، نخود، گوجه فرنگی، انواع مختلف گوشت، تخم مرغ و تخم مرغ، برنج و لوبیا سبز، حلوا، آب پنیر، تختخواب، توت فرنگی، مرغ و شیل. Targ، Kangar، Pichag، Bule Vale، Paqaze و Qarchag نام دیگر غذاهای معمول منطقه است که در بهار با جمع آوری گیاهان کوهستانی و خشک شدن آنها تهیه می شود و از این رو آنها می توانند در زمستان نیز استفاده شوند.