بافندگی سیه چادر

سایه چادر (تابلو چادر سیاه) یک نوع چادر ساخته شده از موهای بز سیاه است و توسط زنان عشایری بافته شده است.

این جمعیت ها مکان های خاصی برای متوقف کردن در تابستان و زمستان دارند و معمولا در زیر چادرهای سیاه زندگی می کنند و استراحت می کنند.
آنها همیشه با استفاده از موی بز میشوند و این به دلایل مهم است؛ اول از آنجاییکه در مورد باران دارای خواص سودمند هستند و معمولا آب باران از سطح چادر وارد نمی شود.
دوم اینکه موی بز در دسترس است و ارزان است. سوم اینکه، چرا که آنها نور هستند و راحت تر از پرده های بوم جمع آوری و حمل می کنند. در تابستان در روزهای آفتابی، استراحت در این چادر لذت بخش است. نام خانه عشایری آلاچیق نامیده می شود که شامل دو بخش است. قسمت بالای چادر (سقف آن) نامیده می شود "سیه کادور" و با موی بز بریده شده است.
بخش دیگر دیوار مجاور به نام "CHiQ یا CHIT" است که با ترکیبی از بامبو و مو ایجاد می شود. هر چادر از چند "لات" ساخته شده است و هر یک از آنها یک نوار از موهای بز سیاه است.
در حقیقت "لات" یک قطعه سایاه کادور است. زنانی که "لات" با شکل روبان را با یک ابزار سنتی پوشانده اند، به جای ماندن در کنار یکدیگر قرار دارند. عرض بین 40 و 60 سانتیمتر است و طول آن بعضی اوقات به 6، 10 یا 15 متر می رسد.
زنان بعد از اینکه "لات" را باهم بپوشانند، آنها را دو طرف بچرخانند تا آنها به تدریج ظاهر چادر سیاه را بگیرند. در میان قبایل و عشایر ایران آنها با اندازه های مختلف و اشکال مختلف بافته می شوند. بافندگی سیه کادور بخشی از صنایع محلی عشایر منطقه قحلیه و خریدار احمد، سیستان و بلوچستان، کرمانشاه، ایلام و خرم آباد است.