نای؛ ساز موسیقی ایرانی

فلوت نی یا نیشکر دارای هفت بخش است (باند هفت) این گیاه است و بنابراین نامیده می شود گروه نو هفت. این ساز باستانی که در بیشتر مناطق ایران بازی می شود ، سازهای بادی بدون نی (دهان ساده) است و دارای پنج سوراخ در قسمت جلویی و یکی در قسمت پشت است که با نشان و انگشت حلقه یک دست بسته می شود. و از انگشت شست گرفته تا انگشت حلقه دست دیگر.

ney بین دو دندان قرار می گیرد و با چرخاندن زبان به پایین و پشت دو دندان بازی می شود. وقتی این ساز باد را بدون نی می نوازید ، هوا از طریق دهانه در آن وارد می شود و با قرار دادن انگشتان روی سوراخ ها ، با تغییر فشار ، صداهای مختلفی منتشر می شود.

پسوند معمولی آوایی نی تقریباً در حدود دو و نیم اکتاو است. به چهار ناحیه آوایی تقسیم می شود. این هم به عنوان یک تکنواز و هم به عنوان یک ارکستر مورد استفاده قرار می گیرد.