کار بر روی سنگهای قیمتی

استفاده از سنگ های قیمتی در راه سنتی در ایران دارای چند هزار سال است و از زمان های قدیم عادت دارد. توسعه کشور، ثروت و علاقه مردم نسبت به یک زندگی پر از خوشبختی و عجیب و غریب همراه با طعم خوب، به این معنی است که سنگ های قیمتی و زیورآلات منبع جذابیت برای مردم ایران بودند. یکی از صنایع تزئینی صنایع ایران نام "سنگهای گرانبها و نیمه قیمتی" را از جمله زمرد، ملکه، آهات، فیروزه ای و اوپال نامگذاری کرده است. این سنگهایی که در ایران فراوانند و پس از برداشتن و قرار دادن در آویز طلا یا نقره، ارزش بیشتری به دست می آورند. اسکرپی با یک ماشین الکتریکی خاص انجام می شود. پس از دادن سنگ مورد نظر به شکل مورد نظر، آن را در دکوراسیون جواهرات مانند حلقه ها، گردنبند، دستبند، گوشواره و غیره تنظیم می شود. تحقیقات نیز بر روی خواص شفا سنگها انجام شده است و این به گسترش گسترده این هنر منجر شده است. سنگهای موجود در حالت خام (به عنوان کارشناسان این موضوع در حالت زندگی)، از معدن استخراج می شوند و پس از توجه به مدل یا طراحی طراحی شده، آنها از بین می روند. ایران از نظر ساختار زمین شناسی، در منطقه ای قرار دارد که به علت فراوانی کانی شناسی در موقعیت بسیار مطلوب قرار دارد، به طوری که در ایران، حداقل نوع سنگ های 39 شناخته شده است. مشهد دارای معادن فوق العاده ای است و به همین دلیل توسط شورای جهانی صنایع دستی به عنوان شهر سنگ قبر جهان انتخاب شده است.
بافندگی سیه چادر
سایه چادر (تابلو چادر سیاه) یک نوع چادر ساخته شده از موهای بز سیاه است و توسط زنان عشایری بافته شده است. این جمعیت ها مکان های خاصی برای متوقف کردن در تابستان و زمستان دارند و معمولا در زیر چادرهای سیاه زندگی می کنند و استراحت می کنند. آنها همیشه با استفاده از موی بز میشوند و این به دلایل مهم است؛ اول از آنجاییکه در مورد باران دارای خواص سودمند هستند و معمولا آب باران از سطح چادر وارد نمی شود. دوم اینکه موی بز در دسترس است و ارزان است. سوم اینکه، چرا که آنها نور هستند و راحت تر از پرده های بوم جمع آوری و حمل می کنند. در تابستان در روزهای آفتابی، استراحت در این چادر لذت بخش است. نام خانه عشایری آلاچیق نامیده می شود که شامل دو بخش است. قسمت بالای چادر (سقف آن) نامیده می شود "سیه کادور" و با موی بز بریده شده است. بخش دیگر دیوار مجاور به نام "CHiQ یا CHIT" است که با ترکیبی از بامبو و مو ایجاد می شود. هر چادر از چند "لات" ساخته شده است و هر یک از آنها یک نوار از موهای بز سیاه است. در حقیقت "لات" یک قطعه سایاه کادور است. زنانی که "لات" با شکل روبان را با یک ابزار سنتی پوشانده اند، به جای ماندن در کنار یکدیگر قرار دارند. عرض بین 40 و 60 سانتیمتر است و طول آن بعضی اوقات به 6، 10 یا 15 متر می رسد. زنان بعد از اینکه "لات" را باهم بپوشانند، آنها را دو طرف بچرخانند تا آنها به تدریج ظاهر چادر سیاه را بگیرند. در میان قبایل و عشایر ایران آنها با اندازه های مختلف و اشکال مختلف بافته می شوند. بافندگی سیه کادور بخشی از صنایع محلی عشایر منطقه قحلیه و خریدار احمد، سیستان و بلوچستان، کرمانشاه، ایلام و خرم آباد است.
برش
این هنر شامل دکوراسیون و حکاکی نقاشی بر روی اشیاء فلزی، به ویژه مس، طلا و برنج است، به عبارت دیگر، نوعی حکاکی و ایجاد خطوط و نقاشی ها با استفاده از ضربات چاقو و چکش بر روی اشیاء فلزی. مس، به علت نرمی و خوابیده آن، بیشتر در هنر حکاکی نسبت به سایر فلزات استفاده می شود. در این صنایع دستی باستانی و بادوام نقاشی بر روی اشیاء فلزی حکاکی شده است. ابزارهای کاری هنرمندان حکاکی شامل یک سری از ضربه های مخصوص و یک چکش می باشد. حکاکی انواع
1. کار آسانی 2. ماشینکاری نیمه رسانای 3. حداقل حکاکی 4 حکاکی 5. پردازش مش
هنر حکاکی در ایران تاریخ طولانی دارد. اصفهان همواره در میان مراکز اصلی این هنر بوده و هنوز هم بیشتر از کارگاه های هنری است اصفهان آنها از آزمایشگاه های حکاکی مس و برنج تشکیل شده و تعداد کارگران در این فعالیت نسبت به دیگران بیشتر است. اشیاء حکاکی باستانی که قدمت آن به دوره های مختلف است، بخش های زینتی موزه ها و مجموعه های خصوصی است.
ایجاد و حکاکی نقره
سازماندهی و ایجاد اشیاء نقره و حکاکی آنها از زمان های قدیم و در حال حاضر در شهرهای شیراز، اصفهان، تبریز و توران گروهی از هنرمندان در این زمینه حضور دارند.