حکاکی چوب
مسافر آلمانی آدام اولئاریوس در دفتر خاطرات خود درباره هنر چوب نوشت: "در ایران از آن برای ساختن پنجره های تراشیده شده از رکتوم استفاده می شود و همچنین برای سقف ساختمان ها استفاده می شود".
تکنیک Monabbat-kāri شامل ایجاد مصنوعات توخالی و برجسته بر روی سطوح چوبی ، با استفاده از انواع مختلف ابزارها ، با استفاده از طرح های دقیق و دقیق است. مونابات کلمه ای با اصالت عربی است که به رشد گیاهان اشاره دارد.
برخی معتقدند که این نوع کار با گلهای گل و یا اینکه جهان گیاه را به یاد می آورد، رشد گیاهان را نشان می دهد و به همین دلیل مونباب نامیده می شود. متأسفانه به دلیل مقاومت کم چوب ، هیچ اثری با قدمت یافت نشده است. باستانی ترین مجسمه در مصر پیدا شده و مربوط به 2500 سال قبل از میلاد است همچنین در فلات ایران ، چند کره کوچک استوانه ای چوبی با تزئینات مختلف پیدا شده است ، که نشان می دهد حتی آریایی ها نیز این هنر را می دانند. آرتور پوپ ، ایران شناس آمریکایی ، نوشت: «هنر حکاکی روی سنگ های قیمتی و چوب به چند هزار سال قبل از سلسله هخامنشیان برمی گردد و متعاقباً به یونانی ها نیز الهام می گیرد. در میان نقش برجسته های شهرهای شوش و تخت جمشید که در جنوب و جنوب غربی ایران واقع شده اند ، صنایع دستی چوبی نیز وجود دارد. پس از ظهور اسلام در ایران (قرن هفتم میلادی) یک دوره بسیار شکوفایی برای هنر مونابات وجود داشت و در این سبک وسایل مخصوص بناهای مقدس مانند درب ، پنجره میز و منبر (منبرهای مساجد). در دوره صفویه ، درها ، پنجره ها ، ستون ها ، میزها ، ظروف و دستگیره های شمشیر با استفاده از روش تراش از چوب ساخته می شد. امروزه ما می توانیم آن را بر روی اشیاء مانند چوب، شمعدان و انواع مختلفی از آلات موسیقی سنتی مانند قیر، مجموعه، و غیره ببینیم؛ و یا در پرتره از افراد معروف، که در آن مواد دیگر به جای چوب مانند بوفالو یا شاخ گوزن استفاده می شود. قدیمی ترین کار در مونابات بر روی درب مسجد عتیق در شهر شیراز قابل مشاهده است که مربوط به اوایل قرن نهم مسیحی است و در چوب صنوبر ساخته شده و با تکنیک حکاکی تزئین شده است. بعد از آن، قرن دهم میلادی، از چوب گردو ساخته شده و کتیبه های خرس در خوشنویسی کوفی ساخته شده است. پس از سلسله صفوی به دلیل درگیری ها و بی ثباتی سیاسی ، این هنر تقریباً فراموش شد و بعداً با ظهور سلسله قاجاریه دوباره به صحنه بازگشت. امروزه تکنیک Monabat-kāri فقط برای تولید اشیا objects زینتی استفاده می شود و بخشی از یک بخش بسیار مهم در ساخت چوب است. بیشتر این اشیا به خارج از کشور صادر می شوند. مشهورترین شهرهای این نوع صنایع دستی عبارتند از: آباده واقع در منطقه فارس ، گلپایگان واقع در منطقه اصفهان و شهر بوشچهر در منطقه هرمزگان. دو نوع Monabat-kāri وجود دارد: یکی با طرح های بسیار کوچک intaglio و دیگری با طرح های نسبتاً بزرگ. برای تحقق مجسمه ها ، نقاشی ها یا اشیا art هنری تزئین شده با نقوش گل ، هندسی و پرتره ها و شکل های حیوانات ، می توانید از چوب ، استخوان یا عاج استفاده کنید. مناسب ترین چوب برای این نوع هنر باید کاملا نرم، مقاوم و صاف باشد. علاوه بر این باید یک رنگ زیبا داشته باشد، بدون ریزش. آنهایی که معمولا مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از: گردو، افرا، راش، اکالیپتوس، گجججیلو، گلابی، انار و غیره ابزارهای مورد استفاده عبارتند از: چاقو، اره، کش، فایل، قلم و انواع مختلف تیغه. این روش به دو روش انجام می شود: یکی کنده کاری توخالی با تزئینات هندسی و طرح های مثلثی یا خطی ، دیگری حکاکی برجسته با نقوش گل ، شکل های انسانی یا حیوانی است.
همچنین ببینید