کمانچه

کمانچه؛ ساز موسیقی ایرانی

kamāncheh متعلق به سازهای طاق دار آواری با صدای مشخص است و در ساخت آن از چوب ، چرم ، استخوان و فلز استفاده شده است. جعبه صدا ، پوست ، پل ، گیره ، simgir، دسته ، نقطه و پایه آن اجزای این ساز است که دارای چهار رشته فلزی (در سه مورد گذشته) با ضخامت های مختلف و پسوند معمولی آوایی آن تقریباً برابر با سه اکتاو است.

جعبه ساز کروی و توخالی است و معمولاً از چوب توت ساخته می شود که در قطعات نازکی کنار هم چسبیده اند و قسمت نسبتاً کوچکی از آن در قسمت جلوی آن دهانه ای با روکش چرم و روی قسمت دوم قرار می گیرد. یک پل پیدا کنید

دسته kamāncheh یک لوله کامل است که از یک استوانه معکوس در قسمت داخلی آن ساخته شده است. انتهای بالای لوله خالی است و در قسمت جلویی آن شکافی وجود دارد که جعبه میله را تشکیل می دهد.

دسته عاری از آن است پرده (تنظیم کننده یادداشت). نوک ساز از جعبه گیره تشکیل شده است ، در هر دو طرف دو میخ وجود دارد و روی آن یک دستگیره است. طول ابزار از زیر پایه تا نوک دستگیره تقریباً 80 سانتی متر است.

علاوه بر کیس ، گردن و نوک آن ، در انتهای پایینی آن پایه ای دارد که روی زمین یا روی زانوهای نوازنده قرار می گیرد و در حالت نشسته نواخته می شود. این ساز به صورت عمودی با یک دست گرفته می شود ، انگشتان در امتداد گردن حرکت می کنند و کمان با دست دیگر به صورت افقی رشته ها را به عقب و جلو می مالد.

یک نوع کامنچه وجود دارد ، معروف به کامنچه لری است که قسمت پشتی آن باز است و به آن تیل گفته می شود. در دهها سال گذشته انواع مختلفی از کامنچه به نام های التو و بیس تولید شده است و همه آنها صدای عمیق تری نسبت به کامنچه رایج دارند.

این ساز توسط آژانس میراث فرهنگی ایران در ماه آذر سال وارد فهرست میراث جهانی یونسکو شد.

سهم
دسته بندی نشده