تاریخ اسکان بشر در این منطقه به بیش از سه هزار سال قبل از مسیح بر می گردد. در عصر مهاجرت آن مردمانی که از مناطقی از شهر امروزی نقل مکان کرده اند
بلخ در افغانستان به سمت فلات ایران ، برخی از گروه های پیشینیان خود به این سرزمین رسیدند ، آن را "یزدان" نامیدند و از آن دوره به بعد "یزد" به محلی برای عبادت تبدیل شد. در زمان هخامنشیان و ساسانیان ، منطقه یزد از نظر جامعه شناختی و اقتصادی قابل توجهی برخوردار بود ، علاوه بر این ، از آن سلسله ها توجه ویژه ای به رونق و شرایط زندگی این منطقه شده است. پس از فتح مسلمانان ، سرزمین یزد عنوان "دارالعباده" ("سرزمین وقف") را به دست گرفت. با توجه به متون تاریخی و بافت شهری به نظر می رسد که برای زرتشتیان باستانی مکان و سایر مناطق ، شهر یزد از اهمیت اساسی برخوردار بوده و به عنوان پناهگاه و شهر مقدس آنها قلمداد می شده است. آثار موجود نمایانگر پهناوری و آبادانی این شهر در دوره ای است که با دولت امیر دیلیلامیت ها آغاز شد و به دوره صفویه رسید. همچنین از نظر فرهنگی ، منطقه یزد بسیار جالب به نظر می رسد و ویژگی های میراث دانش زرتشتی دارای گذشته ای درخشان تاریخی است.
اطلاعات بیشتر