حامدم گنجی خان

حمام گنجعلی خان یکی از ساختمانهای مجموعه یکسان در شهر کرمان (منطقه‌ای با همین نام) است که در زمان 1611 در زمان شاه عباس ساخته شده است.

این حمام با بهره گیری از مهارت های کارشناسی ارشد نقاشان ایرانی، کاشی کاری و گچ در بهترین شکل این هنرها، شبیه به یک موزه بود.

این حمام تاریخی از بخش های زیر تشکیل شده است:

دروازه

این پورتال شامل آجر های ساده و آبی، مرز مرمر، نقاشی با تصاویر بهرام گور، خسرو و شیرین، پادشاهان شکار، کاروان شتر و حیوانات خرابکار، پردازش در مقرنس، یک کتیبه با یک شعر بر روی سنگ مرمر و تزئینات گچ.

سالن ورودی و سالن

راهرو ورودی که حاوی موانع راهرو نامنظم به نظر حمام داخلی و با توجه به حفظ حرارت آن، یک سالن کوچک و یک پورتال رنگارنگ با پرندگان دریایی حک شده است.

اتاق پانسمان و میاندار (tepidarium)

اتاق پانسمان یک اتاق بزرگ و هشت ضلعی است که در مرکز آن حوضه ای هشت پا است. در اطراف شش نیمکت برای نشستن و تغییر است. این فضا در هماهنگی کامل بر روی ستون های پایدار ساخته شده است و ترکیبی مناسب از سطوح نقاشی شده و رنگی majolica، سنگ های مرمری، صدای آب و نورپردازی محیطی شاداب را ایجاد کرده است.

هر غرفه این محیط برای یک سطح اجتماعی محفوظ است: فرزندان پیامبر، روحانیون، اربابان محلی، اشراف، بازرگانان بازار و دهقانان.

در این حمام نیز محیطی به نام میاندار (tepidarium) وجود دارد که در واقع یک اتاق پانسمان کوچک است که از وقوع مبادلات حرارتی بین اتاق پانسمان و کالیداریم جلوگیری می کند.

بخشی از تپیدیاریوم اتاق پانسمان است و قسمت دیگری اتاق اتاق شش است که به کالیداریم دسترسی پیدا می کند.

این سالن که از کالیداریم جدا می شود

محيط ميانی يک وسيس عجيب و غريب بين اتاق پانسمان و کاليارديوم است که داراي ورودي قوس به ارتفاع حدود دو متر است. این، که هوا را داخل کلیدیاریم نگه می دارد، به یک وریستور مرکزی می رسد که در هر دو طرف نیمکت ها وجود دارد؛ این قسمت با کاشی های رنگی با مضامین گل و تصاویر هنرمندان پوشانده شده است.

در بعضی از بخش ها، آرک های مجلسی کوچک با نقاشی های گل، شاخ و برگ و ترنج وجود دارد.

کالیداریم و خزانه

کلیدیاریم شکل مستطیلی است و دارای یک حوضه آب سرد با کمان شبیه به محوطه است و به خوبی با کارهای مجلکیک و گچ کار می کند. حتی سیستم ساخت کانال آب و چشمه مخزن با دقت و بدون نقص طراحی شده بود که در میان شگفتی های معماری حمام قرار داشت.

در این بخش، یک بلوک تک سنگ را با ضخامت 10 سانتی متر مشاهده می کنیم. این سنگ بسیار براق است که نور داخل حمام را انتقال می دهد. در اینجا مردم از بالای این سنگ گذر زمان را اندازه گیری می کنند و به صورت محاوره ای آن را سنگ ساعت ساعت می دانند.

معماری سقف اتاق دیگ مربوط به طبقه آن است و این هماهنگی به بازدید کننده به عنوان یکی از پالایشگاه های ساختمان نشان می دهد.

Il khazineh سه تانک مستقل دارد مرکزی برای آب گرم و دو تانک دیگر برای آب گرم. در کنار این قسمت یک محیط هشت ضلعی است که به نام نام شناخته شده است خلوت (اتاق اختصاصی برای شخصیت های معتبر، در نزدیکی محل قرار گرفته است garmkhāneh، کالیداریم و مجهز به وان حمام).

گرما حمام به لطف کوره به دست آمد. کل راهرو، اتاق کوچک و مخزن مس در کف و زیر khazineh کوره نامیده می شود golkhan, tyun o pātyun.

در طبقه و در مرکز khazineh یک مخزن مس تشکیل شده از یک حفره کوچک استفاده شد. در زیر آن یک اتاق کوچک است که، به لطف یک راهرو، به بیرون حمام منجر می شود. فردی به نام "طوطی"در دوره های از پیش تعیین شده در کوره هیزم و بوته ها را آتش زد تا آب داخل آن khazineh گرم بمانید

در ابتدا دود و بخار کوره از طریق برخی حفره ها در کف حمام گذشت. اینها حفره های تهویه زیر کف کالیداریم هستند که دارای لوله های مختلف هستند. دود و آتش، پس از عبور از این، از طریق یک دودکش خارج شد. در حقیقت، آنها به عنوان رادیاتور خدمت کرده و دود را از کوره از طریق سوراخ عبور دادند تا کف حمام گرم شود.

تا سال 1316 از مردم Hegira خورشیدی استفاده از این توالت عمومی؛ در 1347 این ساختمان بازسازی شد و به عنوان یک موزه انسان شناسی مورد استفاده قرار گرفت و در آن مجسمه های موم مردم از مکان های مختلف و متعلق به سطوح مختلف جامعه آن دوران، مانند روحانیون، صنعتگران، مردم عادی و غیره. علاوه بر این، علاوه بر مجسمه های کسانی که در شستشو قرار داشتند، در این محل عروق هایی از قبیل حوضچه ها، کاسه ها و اشیاء مانند ورق ها برای پوشش قسمت پایین بدن، پودر عناب یا پودر ziziphus، حنا، سینی های باستانی به نمایش در می آیند شانه های سنتی، آینه های مختلف، سنگ های پمیک عتیقه و موارد شستشوی بدن.